Een duidelijke voorkeur
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
De voorkeur is duidelijk – PopUpGedachte maandag 13 mei 2024
De kastanjeboom voor mijn raam hier is zo’n beetje ontploft. Het is een slowmotion ontploffing van takken die uit de oude stam tevoorschijn dringen en zich meters in de lucht verheffen met volle grote bladeren als enorme handen uitgestrekt links en rechts en boven en onder. Een compleet nieuwe boom bovenop de oude. En dat in de tijd dat ik even twee week uitsliep. Twee weken geleden de laatste PopUpGedachte, vandaag weer voor het eerst hier terug. En er is niet zoveel veranderd in de wereld, behalve dan dat de boom hier enorm is geworden. De ellende in Gaza is geïntensiveerd, de verdeeldheid in de samenleving trouwens ook, er was een songfestival met gedoe, kortom business as usual – maar dan intenser. Misschien klopt het toch wel met de boom – de takken zijn doorgegroeid.
En vanochtend in de lezing lees ik dit, een paar zinnen van een Psalmdichter waarmee ik wel de dag in kan denk ik zo. Deze dichter schrijft:
Voor wezen een vader, voor weduwen steun
is God in zijn heilige woning.
Verwaarloosden geeft Hij een eigen huis,
gevangenen vrijheid en voorspoed.
Er is plek, een thuis en een gezien zijn, zegt de dichter. Voor heel specifieke gevallen. Er is een duidelijke voorkeur, zogezegd. Hen die zich redden, die redden zich maar. Hen die zich met geweld of met macht een plek verschaffen op aarde, die worden even niet genoemd. Voor al mijn talenten en kwaliteiten en wat ik eventueel te bieden zou hebben aan de wereld is er even geen podium. Blijkbaar minder relevant. Er is plek voor iets anders, voor iemand anders, voor anderen dan degenen die grote beloften in zich dragen.
Er is plek voor de wezen, jawel Joost Klein, goed gezien. Voor hen die hun geliefden verloren en toch verder moeten. Voor hen waar niemand meer naar omziet en zij die samenleving-technisch wat mislukt zijn en daarom van de samenleving worden geïsoleerd – terecht, misschien soms onterecht – en toch: vrijheid en voorspoed, zegt de Eeuwige.
Dit is de omkering van alle dingen, zo spreekt de dichter de voorkeur van de eeuwige uit. Wat verweesd is in jou, dat stuk van je hart dat gebroken is, dat wat verwaarloosd is en wat gevangen zit. Mag het wat liefde en aandacht, want het hoort bij jou. Er is plek voor, een eigen huis, een heilige woning zelfs.
We zijn weken verder, maar dat is niet veranderd. Dat de eeuwige, de spiritualiteit van de vroege ochtend in deze overwegingen, ruimte vraagt voor het ongeziene, het onooglijke. En dat heb ik gemist, moet ik zeggen. Om daar met zo’n voortdurende regelmaat als in deze ochtend-gedachtes bij stil gezet te worden, het maakt de prioriteiten anders, het verzacht de prestatiedrang en het maakt dat ik anders om me heen kijk – naar mensen op straat, naar collega’s, naar mensen voor wie we het Graceland Festival bouwen en al die anderen dingen.
De afgelopen dagen zat ik met twee ontwerpers en een kunstenaar een dag of drie op straat. Een pleintje in de stad met een poortje. Het was een pisplek, letterlijk. Een rookplek. Een plek waar brommers doorheen stoven. Versteend. We verkenden de plek als een blijvende plek voor rouwen & vieren, dat idee met kaarsjes en ruimte voor rouw. En de vele mensen die bleven praten, de vele nationaliteiten, de dankbaarheid voor een ander soort leven op straat, de frustratie over de zo beroerd gebruikte leefplek en de scepsis natuurlijk, die ook. Zou er hier wel iets moois kunnen. We hopen het – maar leerden vooral: er-zijn maakt alle verschil, een bezem pakken en wat aanvegen, vragen stellen en luisteren. En de wereld verandert. Opeens ontstaat er een beetje een thuis, misschien nog net geen ‘heilige woning’ zoals de psalmdichter zegt, maar het scheelt toch niet veel. Zo werkt het misschien wel, zo simpel.
Tot zover vandaag even de overweging, een hele goede maandag gewenst – morgen weer een nieuwe popupgedachte en voor vandaag: vrede, en alle goeds.
