Herinneringen
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Herinneringen – PopUpGedachte donderdag 3 april 2025
Ik leef met mijn hoofd in de toekomst, meestal. En ook wel in het heden. Dat zijn ongeveer de twee smaken; ‘in het nu’ – met vrienden, familie, thuis zijn. Of in de toekomst met ideeën, dingen maken, strategiën, plannen. Het verleden is er wel, maar latent. Flarden van momenten, herinneringen aan ontmoetingen en keerpunten – vaak herinner ik ze als onderdelen van verhalen over de toekomst. Een van mijn beste vrienden was getuige op ons huwelijk en zei: jij leeft in de toekomst, ik in het verleden en we ontmoeten elkaar in het heden. Dat had hij aardig scherp opgemerkt.
En ik mis iets, als ik het verleden niet scherp heb. Ik mis niet alleen herinneringen – het verleden is ook een plek om vertrouwen op te bouwen. De paniek van de dag dat het misschien niet goed gaat of de vrees over de toekomst, dat het dit keer misschien allemaal niet gaat lukken – of het nu gaat om een nieuwe jaarlijkse crowdfundingperiode of nieuwe plannen waarvan je nog maar moet zien of het gaat werken – de onzekerheid van de toekomst is groot. Er is ruimte in de toekomst want alles kan nog gebeuren, dat is de schoonheid en het plezier ervan. Maar de onzekerheid kan ook de andere kant opslaan en voor onrust zorgen.
Dan even gaan zitten en ademen. Even de momenten de revue laten passeren waarbij je eerder plannen maakte en ze wél landen of juist helemaal niet zijn geland, eerdere kwetsbare momenten als crowdfundings en hoe dat begon. Het vertraagt de hartslag, zo’n oefening. En in plaats van te staren in de koplamp van de toekomst, ben je even niet meer alleen. Want dat was je toen ook niet en ben je vandaag ook niet. Laat het maar weer komen, want er is grond onder de voeten.
De Joodse traditie waarin de Bijbel is ingebed – een traditie waarin de profeten steeds waarschuwden tegen vertrouwen op macht en geweld overigens, regering Netanyahu, omdat het je ondergang zou worden – die Joodse traditie bestaat uit herinneren. Steeds weer teruggrijpen op het verleden, het vieren, oefenen, eren. En vandaar uit de toekomst tegemoet treden. En dat je het alleen tot je eigen schade kunt vergeten. In de tekst van vandaag staat dit:
“Zij waren vergeten dat God hen gered had,
Hij die in Egypte zijn macht had getoond;
die wonderdaden verricht had in Cham
en bij de Rietzee verbazende dingen.”
Wie vergeet te herinneren, moet de geschiedenis overdoen. Terwijl de geschiedenis en zelfs je eigen biografie al, vol wonderlijke momenten van zorg en zegen zit. We hebben allemaal een andere biografie en daar zit soms onnoemelijk veel pijn. En toch, er zijn zoveel momenten van verwondering, van zorg, van redding, van hoop. Zonder die momenten zat je waarschijnlijk hier niet eens. En het herinneren ervan is een oefening in vertrouwen – een manier om je te weerhouden van het grijpen naar overlevingsmethodes, om je te weerhouden van de paniek of de angst die nou eenmaal niet de beste raadgever is. Die kan helpen om moed te vinden om het heden aan te gaan en de toekomst met wat meer vertrouwen tegemoet te treden.
We kennen allemaal die wonderen – en de geschiedenis is niet vandaag begonnen. De geschiedenis is niet eens bij ons begonnen. We staan in een lange lijn en daar breien we zelf een stukje bij. En dan mag de dag van vandaag er één zijn van moed en vertrouwen, zoals ook de dag van morgen. Overzien kunnen we het niet. Wat we wel hebben zijn de herinneringen. Behulpzame herinneringen om maar niet te vluchten, maar op de voeten te blijven staan en helder te blijven denken en kijken. Daar zijn ze voor. Dank je wel Psalmdichter voor de herinnering aan herinneringen.
Tot zover. Een hele goede donderdag gewenst – meer popupgedachtes te vinden op www.popupgedachte.nl – morgen deel ik alvast met je de link voor de crowdfunding om alvast even te kunnen kijken en mogelijk de teller van de nul af te helpen voordat het maandag allemaal live gaat. Voor nu en voor vandaag; vrede gewenst, en alle goeds.
