Al te menselijk
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Al te menselijk
Goedemorgen en van harte welkom bij de PopUpGedachte. Ik ben Rikko en ik schrijf overwegingen om de dag mee te beginnen. Vandaag met de titel
Al te menselijk – PopUpGedachte woensdag 4 september 2024
Meer dan menselijk wordt het niet voor ons mensen, sowieso. Daarboven uit proberen te stijgen is precies onderdeel van zoveel ellende. Meer willen controleren dan er te controleren is, zelf bepalen over leven en dood en verlies van besef dat we onderdeel zijn van de grote natuur om ons heen en alleen tot onze eigen schade onze menselijke afhankelijk heidvan die natuur ontkennen. We zijn menselijk en laten we in vredesnaam niet meer proberen te zijn dan dat. In kwetsbaarheid, onhandigheid, met al onze rommelige inhoud aan emoties, blinde vlekken, kleinmenselijk denken en wat er al niet is.
Al is menselijk óók dat we niet al te instinctmatig opereren, dat we ons niet alleen laten leiden door onze onderbuik, door de wil om te winnen of vandaag te pakken wat er vandaag te krijgen is. Menselijk boven dierlijk – al is dat soms wat neerbuigend naar het dierenrijk. Het idee is dat de mens een homo sapiens is, dingen weet, bewustzijn heeft en daarmee verantwoordelijkheid kan nemen voor anderen, de wereld, de toekomst. Soms super gebrekkig en soms met een prachtige, diep ontroerende overgave, zorg en toewijding. Goddelijk mooi, bijna bovenmenselijk zeggen mensen dan.
Dat is een interessant evenwicht. God willen zijn of boven de mens uitstijgen is wortel van veel kwaad, tegelijk kan al te kleinmenselijk gedrag ons ook in de problemen brengen en zouden we willen dat de mens wat boven zichzelf uitstijgt en het stukje ‘sapiens’, wetend of kennend, iets meer eer aan doet.
Het zijn wat filosofische bespiegelingen want we weten donders goed wanneer de mens zichzelf een te grote broek aantrekt en wanneer ze een groter hart of een grotere geest en liefde blijkt te hebben dan je in al je menselijkheid zag aankomen. Vandaag verwijt Paulus de eerste club volgelingen van Jezus van Nazareth in de Griekse stad Korinthe dat ze wat al te menselijk zijn:
gij laat u nog altijd leiden door zelfzucht. Of is het geen uiting van egoisme en kleinmenselijk gedrag, dat er onder u naijver en twist voorkomt? Als de een zegt: 'Ik ben voor Paulus,' en de ander: 'Ik voor Apollos,' zijt gij dan niet al te menselijk? Wat zijn Apollos en Paulus eigenlijk? Niet meer dan ondergeschikten.
Zó herkenbaar! Het merk dat je draagt, de goeroe die je volgt, de club waar je van bent – allemaal vlaggen, leuzen, merken en namen om je te onderscheiden en naar hartenlust over te discussiëren wat nu de goede weg is en dat je toch echt bij mijn weg moet zweren. Beetje pijnlijk dat Paulus hier in de kiem probeert te smoren wat honderden jaren later schering en inslag zal zijn in die gelovige gemeenschap – allemaal verschillende namen voor gereformeerd, baptist, orthodox, katholiek, hervormd, calvinistisch, luthers, anglicaans en dat zijn er nog maar een paar. Al te menselijk? Absoluut.
Die Paulus en Apollos, die goeroe’s en merknamen, die scholen en richtingen – het zijn maar ondergeschikten. De Eeuwige zelf geeft de groei, zegt Paulus. En dat is wel een boeiende richting om al dat gekijf over richtingen enigszins te overstijgen. Wat voor groei brengt jouw verhaal? Waar groeit dat heen? Wat is er bij jou geplant door Paulus of onderhouden door Apollos, gesnoeid door jouw richting, opnieuw ingezaaid door weer een ander. En waar zit de groei. Want die – zegt deze lezing – komt niet door een richting of een mens, groei is altijd van de Eeuwige zelf. De structuren, de merknamen, de goeroe’s – ze zijn maar ondergeschikten en staan erbij en kijken ernaar.
Wat bracht degenen bij wie jij zweert, voor groei. En wat bracht het afzweren van die ander voor ruimte om verder te groeien? Wie weet helpt het in onze menselijkheid om dan maar niet ‘al te kleinmenselijk’ ons tot elkaar te verhouden.
Tot zover even vandaag, over onze menselijkheid en de groei. Wie weet haakt het ergens, meer popupgedachtes te vinden op www.popupgedachte.nl – stuur popupgedachtes ook vooral door als je weet dat iemand er wel iets mee zou kunnen – abonneren kan via deze zelfde website. Tof om te zien dat er aan het begin van zo’n nieuw seizoen weer heel wat nieuwe luisteraars aanhaken. Welkom!
Voor nu en voor vandaag: vrede gewenst, en alle goeds.
