Vastentijd
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Vastentijd – PopUpGedachte vrijdag 7 maart 2025
We zijn alweer de vastentijd ingerold voor ik het überhaupt besef. Wat dat betreft weten onze moslimbroers en -zussen beter wat een vastentijd is dan wij. Daar is alles erop ingericht en doe je dat vasten helemaal met elkaar en is het elke avond feest. In onze traditie moet je het toch een beetje zelf doen, mocht je iets met vasten willen. Kan ook, hè. En dat doen er genoeg; al is het maar vasten van luxe of van schadelijke dingen of van extra’s.
Vandaag in de lezing van de dag nog een ander mogelijk vasten. Dat niets te maken heeft met wat je eet of drinkt, maar misschien wel met wat je consumeert. Of met de dingen waar je me bezig bent in je werk. Of met hoe je communiceert in deze dagen met anderen. Het is een wat langer fragment uit het boek Jesaja, toch één van mijn favoriete boeken uit de Bijbelse geschriften. En daar staat dit:
Jullie zeggen: ‘Waarom ziet u niet dat wij vasten,
en merkt u niet op dat wij ons onthouden?’
Omdat jullie op je vastendagen nog handeldrijven
en jullie arbeiders afbeulen,
omdat jullie onder het vasten strijden en ruziën
en vol vuur met elkaar op de vuist gaan.
Als je op die manier vast,
wordt je stem niet gehoord in de hemel.
Zou dat het vasten zijn dat ik verkies?
Is dat een dag van onthouding:
dat iemand het hoofd buigt als een riet
en zich met een rouwkleed neerlegt in het stof?
Noemen jullie dat soms vasten,
is dat een dag die de Eeuwige behaagt?
Is dit niet het vasten dat ik verkies:
misdadige ketenen losmaken,
de banden van het juk ontbinden,
de verdrukten bevrijden,
en ieder juk breken?
Is het niet: je brood delen met de hongerige,
onderdak bieden aan armen zonder huis,
iemand kleden die naakt rondloopt,
je bekommeren om je medemensen?
Dan breekt je licht door als de dageraad,
je zult voorspoedig herstellen.
Je gerechtigheid gaat voor je uit,
En gaat het dan nog even door met alle feestelijkheden die je gebeuren als je vasten geen individuele manier is om goddelijke gunst voor jezelf te winnen, maar als je werkelijk het goede voor de ander en de wereld op het oog hebt. En hoe doe je dat dan hè? Ketenen losmaken, misdadige nog wel. Verdrukten bevrijden en banden van het juk breken. Dat klinkt nogal groots. Bevrijdingsacties en bestorming van fabrieken waar kinderen nog tegen een hongerloontje onze kleren zitten te maken. Of andere vormen van slavernij.
Tsja, vasten van spullen die gecreëerd zijn door gebruikmaking van slavernij is al een ding. Vasten van eten wat zonder enige eerbied voor dier en natuur is gemaakt, is al een mooie stap. En dan niet voor veertig dagen liefst, maar de veertig dagen gebruiken om alternatieven te vinden voor de rest van je leven. En doneren kan ook hè? Aan organisaties die bevrijding brengen. Of onderdak. Of kleding. Of gewoon eens kijken of je in de veertigdagentijd een dagje mee kunt lopen als vrijwilliger ergens. Niet om iemands gunst te winnen maar om de realiteit van onze onbevrijde wereld onder ogen te zien.
Ik heb weer wat ideeën in elk geval voor mijn veertigdagentijd. Ik wens ons allemaal zo’n vastentijd, met symboliek waar het helpt, aan de iftar of in een kerk en met een verlangen naar rechtvaardigheid en zoekende eerste stappen – waar het kan.
Tot zover vandaag. Een hele goede vrijdag gewenst – en vrede, en alle goed.s
