Familie
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Familie – PopUpGedachte donderdag 10 april 2025
Ze zeggen dat het allemaal niet samen kan gaan: Joods, Christelijk, Islamitisch. Of er worden bondjes gesloten, waarbij de één met de ander opstaat tegen de derde. En de scheiding wordt grof getrokken. Alsof de hele Arabische wereld islamitisch zou zijn en de hele westerse wereld christelijk. Wat een extreme versimpeling is die echt niet helpt. En de staat Israël is dan opeens het Westerse bolwerk, met de zogenaamde westerse waarden, in een barbaarse omgeving, namelijk de Arabische. Of een koloniaal project dat er helemaal niet mag zijn en zelfs vernietigd moet worden, want westers-fundamentalistisch grijpen van land op basis van godsdienstverdwazing. En dit zijn nog maar enkele flarden van de verschillende fronten die worden getrokken – en dan lees ik vanochtend deze. De eeuwige zegt tegen Abraham
”Dit is mijn verbond met u: Gij zult de vader worden van een menigte volken. Gij zult niet langer Abram heten, uw naam zal Abraham zijn, want Ik maak u tot vader van een menigte volken. Ik zal u zeer vruchtbaar maken, volken zal Ik van u maken, zelfs koningen zullen uit u voortkomen.”
Dat is de bron van de Joodse en christelijke overlevering. In de Koran is Ivrahiem oftewel Abraham ook de vader, de lijn loopt wat meer langs Abrahams’ zoon Ismael dan langs die andere zoon Isaak, maar beide krijgen waarderende woorden terwijl in de Bijbel en Thora alleen Isaak de uitverkorene is van de twee zonen.
Waar het om gaat is dat de zogenaamde profeten en analisten die beweren dat het een clash of civilisations is, dat de culturen onverenigbaar zijn, dat de een barbaars is en de ander verheven, de één verfijnd en de ander gewelddadig, maar weinig lijken te beseffen dat zeker de Joodse en Arabische cultuur directe kinderen van Abraham zijn. Uit één tent in de woestijn voortgekomen. Broedertwisten kunnen ongemeen hevig zijn, maar het zijn wel broedertwisten. En de nieuwkomers in Abraham’s tent, het overgrote deel van de westerse christenen, voegen zich in de lijn van het geslacht van Abraham, maar om nou dan één van beide zonen van Abraham uit te kiezen en daar partij voor te trekken is misschien ook niet helemaal de bedoeling.
In navolging van Jezus van Nazareth gaat het intussen om een waardengemeenschap, mensen die leven in het vertrouwen op de eeuwige, in de kwetsbaarheid van vergeven en vergeven worden, in vrij radicale naastenliefde met het oog op een God die elke ander, en de wereld om je heen, met liefde en zorg in elkaar heeft gezet en aan jou zorg toevertrouwt. De familie onder abraham is altijd verantwoordelijk gehouden voor het leven naar deze principes, familie was je niet zomaar – familie was je als in deze lijn leefde. En de rabbi antwoord als mensen zich erop laten voorstaan kinderen van Abraham te zijn, dat hij uit de stenen langs de weg nog kinderen van Abraham kan maken. Het is totaal irrelevant als je er niet naar leeft. En wie er wel naar leeft, ís al familie.
We hebben nog een hoop vast te houden en te geloven als de grootste partij van ons land één deel van de afstammelingen van Abraham categorisch als onnederlands en onwenselijk beschouwd. Hun heilige ruimte zou verboden moeten worden inclusief hun heilige boek. Het staat in de ijskast maar hoe lang nog?
Een belangrijk figuur die Abraham, een aartsvader met zijn eigen dwaasheden, met kinderen die elkaar soms niet kunnen luchten of zien. En toch, familie. Familie van mensen die durven de veilige bedding van land en religie te verlaten en geraakt door een stem, in vertrouwen, als vreemdeling te leven.
Tot zover even vandaag. Een hele goede donderdag gewenst – en vrede, en alle goeds.
