Wie heeft er wat op tegen?
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Wie heeft er wat op tegen? – PopUpGedachte woensdag 16 oktober 2024
Gedreven mensen brengen vaak gedoe. Het moet anders, het moet beter, het kan ook zus of het kan ook zo. De groep waar ze onderdeel van zijn wordt er onrustig van, het wordt gewaardeerd als er een schreeuwende behoefte is aan drive, het wordt met argwaan bekeken als de organisatie het moeilijk heeft om te overleven of als er wantrouwen is. En zo’n drive kan een gezellig samenzijn soms zomaar verstoren. En dat is soms nogal belangrijk, want gezelligheid met de één is zomaar uitsluiting van de ander.
Ben je activist, vroegen ze me vorige week. Zou je jezelf zo noemen. We werden geïnterviewd door de lokale kranten in Kroatie vanwege de Peacewalk. Ik sta altijd een beetje met de mond vol tanden, want voor de één is activist een goed werkende term voor de ander helemaal niet. Voorzover ik me actief inzet voor meer recht en gerechtigheid zou je me activist kunnen noemen. Maar op heel veel fronten ben ik het niet, het voelt niet als mijn identiteit. En tegelijk zijn er illustere activisten als Martin Luther King en zoveel anderen wiens spoor ik met liefde zou willen proberen te volgen. Was Jezus een activist? Als je het sommige religieuze leiders in die tijd zou vragen dan waarschijnlijk wel.
Toch noemen we ons van de Peacewalk en straks ook weer van de Walk of Shame, geen activisten. Wel Walkers. Mensen die aan de wandel gaan omdat ze het ook niet meer weten en zich willen begeven op een pad van recht, van hoop, van zorg, van ergens om geven. Het is geen campagne, het is geen petitie, het is een er-zijn. Het is gedreven, maar of het activisme is? Net zoals de inzet voor buren, voor daklozen, voor onderlinge zorg, voor klimaat en bewustwording – al die dingen; is het activisme? Gedrevenheid? Maakt het uit?
Vandaag in de lezing van de tekst zegt Paulus dat het tijd is voor die eerste christenen om dingen als jaloezie en wraakzucht, intriges en orgiën achter zich te laten en iets anders te laten groeien in hun midden. Dit staat er:
“Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtheid, ingetogenheid. Tegen zulke dingen bestaat geen wet.”
Als je dan activist bent, dan één van de liefde en de vreugde en de vrede en het geduld. Zeker die laatste niet mijn sterkste kant en die van mede-verzetsmensen. Activist van de vriendelijkheid, de goedheid ende trouw, de zachtheid en de ingetogenheid. Nou, daar win je de oorlog niet mee hoor. En de rabbi zelf was ook geen lieverdje, daar konden mensen ook zich grondig aan storen.
En ja, hoe het overkomt, of mensen het zacht, geduldig en vredelievend ervaren, dat is niet aan jou. Maar dat ergens in de aanpak van de dingen er een zekere rust zit, iets zachts, ja misschien zelfs ingetogen, hoe moeilijk ook. Dat is belangrijk. Ik vergeet nooit een stuk dat ik las over Jerrey Afriyie van Black Lives Matter. Men had er allerlei beelden bij, maar dat hij een aanzienlijk deel van zijn tijd doorbracht bij groepjes mensen thuis, soms verklaarde tegenstanders, om uit te leggen wat zijn punt was en in alle rust in gesprek te zijn – dat vond ik echt een eye-opener. Het gaat niet over het oordeel van de buitenwereld, maar over de vraag of je wat onkruid aan jaloezie en ruzie weg kunt wieden om in plaats daarvan iets te laten groeien wat Paulus dan ‘vruchten van de Geest’ noemt; een plantje vriendelijkheid, een beetje trouw en een struikje zachtheid. Onze moestuin staat ook niet vol met fruit en kruiden, maar met dat we weer een stukje op orde brengen ontstaat er ruimte voor iets nieuws, iets waar we graag ruimte voor maken. En zo verandert de tuin stukje bij beetje.
De komende week ben ik op reis. We gaan met een groepje mensen naar Bosnië voor de Walk of Shame. Uit schaamte over de gevolgen van het Europese grensbeleid voor mensen op de vlucht. En we brengen tijd door; lopend, zittend, pratend, met mensen op de vlucht die vastlopen op Europese hekken en bewaking en grensgeweld. Tijd om deze deugden te oefenen, dat is zeker. En het kan betekenen dat de PopUpGedachten iets onregelmatiger komen – maar als ze er zijn, dan vanaf daar.
Voor nu en voor vandaag; een hele goede woensdag gewenst, met ruimte voor goedheid en vriendelijkheid tussen al het andere – en vrede gewenst, en alle goeds.
