Over wat recht is
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Over wat recht is – PopUpGedachte dinsdag 29 november 2022
Advent is komende, of beter gezegd, het is al begonnen. De eerste adventskaars is in veel kerken ontstoken afgelopen zondag en we koersen af op het einde van 2022. Lichte paniek hoor, bij dat vooruitzicht, want er moet nog zoveel gebeuren. Dus dat kaarsje steken we aan voor advent en gelijk dan ook maar voor mijn eigen zielenrust. Dat niet het werk met mij op de loop gaat. Zomaar wordt wat je doet weer al te belangrijk, alsof je leven ervan afhangt. En dat is natuurlijk niet zo. Meestal niet. ‘Het is maar werk’ hadden collega’s gezegd tegen mijn licht perfectionistische buurman. En daar hadden ze gelijk in. Beschouw het ook gewoon als werk. En zo’n kaarsje helpt daarbij, gek genoeg. Het maakt even verbinding met die hele eeuwenoude traditie, even die vonk en dat licht, die geur en die warmte – superklein maar groot als God. Als een verwijzing naar God. En of dan het takenlijstje afkomt of niet? Tsja, daar staat of valt het jaar niet mee. Gelukkig niet.
Met zo’n kaarsje krijgen soms de dingen hun proportie terug. Een verwijzing naar een hogere macht, brengt de machten in het leven een klein beetje tot rust. Al dat wat aan je trekt en sjort, dat houdt zich even in, in het gezicht van een grotere aanwezigheid. En interessant, je hoeft niet eens in God te geloven om dat te ervaren. Zo’n kaarsje werkt op de een of andere manier zelf wel. Al komt er geen hond meer in een kerk, toch lopen er mensen naar binnen als de deuren openstaan. Gaan er voorin zitten. Steken een kaarsje aan en gaan huns weegs. In de katholieke kerk dan, hè? In de Protestantse kerken gaat dat allemaal niet. Behalve dan op zondag tijdens de eredienst, verder is die dicht – of zijn er vergaderingen. Ook belangrijk, maar toch anders.
Wie de kaars aansteekt met Advent, refereert aan de Koning. Dat was de belofte. De komst van een koning. Voor een onderdrukt volk, overheerst door de Romeinen. De geboorte van een koning als een hoop van het nationaal verzet. Dat liep allemaal wat anders, maar de hoop was er niet minder om. En die koning krijgt door profeten en in liederen al allemaal eigenschappen mee. Ééntje daarvan, die altijd terugkeert, is deze: de koning doet recht. Hij is rechtvaardig. Met déze koning heerst er gerechtigheid. Geen racisme dus, geen achterlijke regeltjes voor giften aan hen die een uitkering krijgen, geen gedoe bij de belastingdienst, prompte uitbetaling van schadevergoeding aan Groningers, wie asiel aanvraagt, krijgt een eerlijke behandeling.
Dit zijn de – naar vandaag vertaalde – visioenen voor de Grote Koning die geboren zou worden. Steeds opnieuw. Dit staat er bijvoorbeeld in de psalmlezing van vanochtend:
“Hij zal bevrijden wie arm is en om hulp roept,
wie zwak is en geen helper heeft.
Hij ontfermt zich over weerlozen en armen,
wie arm is, redt Hij het leven.
En dit is geen uitzondering. Dit soort teksten zijn schering en inslag bij de aankondiging van en de hoop op de Grote Koning. Het gaat niet over economisch voor de wind gaan, of een hogere uitslag op de geluksthermometer, over scoren als kenniseconomie of vooroplopen in de energie-transitie, in elk geval niet op zichzelf. Het gaat altijd over maar één specifieke groep: de kwetsbare, de weerloze, de arme. Voor hén is er een koning nodig, hun recht wordt niet automatisch gehoord. Over hen hoort de verkiezingscampagne te gaan en alle beloftes van bestuurders. Over slachtoffers van de klimaatcrisis die gecompenseerd moeten worden, over mensen bij de voedselbank die een waardiger plek verdienen om hun eten te kunnen fiksen, over kinderen die niet het onderwijs krijgen wat ze nodig hebben. Wat is recht? Recht heeft weinig te maken met de lobby van de rijken in Den Haag. Recht heeft weinig te maken met je geld kunnen laten rollen of een positief economisch vestigingsklimaat. Het kan allemaal een rol spelen maar moet opgehangen worden aan maar één vraag: plek voor de arme, kwetsbare en weerloze.
En mijn vraag aan mijzelf dan he? Of ik aandacht heb voor de arme, kwetsbare en weerloze om mij heen. Welke plek heeft dat op mijn takenlijstje. Kan die vraag mijn werkzaamheden kleuren? En kan ik het zelf toegeven te zijn, soms? En dat ik mezelf toesta het niet allemaal te weten en te kunnen. Kortom, vragen en beelden genoeg weer voor een ochtend. Tot zover de PopUpGedachte,
Een hele goede dinsdag gewenst vandaag. Meer over de PopUpGedachtes hier te vinden op popupgedachte.nl. Je vindt er ook een donatiebutton, supertof als je wilt meehelpen dit in de lucht te houden – dankbaar voor wie dat al doen! De muziek is zoals altijd van Alan Spiljak en tot slot en vooral: vrede gewenst vandaag. En alle goeds.
