Hoop is helend
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Hoop is helend – PopUpGedachte dinsdag 4 februari 2025
Wie in gesprek raakt met vluchtelingen die een weg zoeken naar Europa, kan bijna niet anders dan onder de indruk zijn van hun ijzeren hoop. Alle verhalen over kneiterhard asielbeleid zijn deprimerend, de verwondingen die zichtbaar zijn aan handen en voeten doen zeer. Je spreekt mensen met hondebeten, blauwe plekken, angst in hun ogen voor de gemaskerde mannen in het bos die betaald door de Europese Unie er alles aan doen om de geest van deze mensen te breken. Maar het lukt hun niet. Ze brengen trauma’s aan, maar de hoop is onuitblusbaar. Op een dag zal het hun lukken en dan zal er een toekomst voor ze zijn. De verliezer is Europa’s ontmoedigingsbeleid, Europa’s mensenrechten en de menselijkheid van de bedenkers en uitvoerders van deze maatregelen. Want de hoop wint. Niemand van de mensen die we in de afgelopen jaren zijn tegengekomen aan de buitengrenzen van Europa zit er nog vast. Iedereen is ergens in Europa aan het werk om een toekomst op te bouwen. Zelfs één van de mannen die was gedeporteerd naar eigen land, appte me gisteren dat hij nu een officiele manier heeft gevonden en naar Nederland komt. Tegen die hoop is geen kruid gewassen. Het leeft en brengt leven. Ook al is het ongelofelijk zwaar juist ná aankomst, als de druk van onderweg wegvalt en de innerlijke wonden geheeld moeten worden terwijl het systeem iedereen in eindeloze onzekerheid houdt.
Niet om het systeem te evalueren, maar om van de hoop te leren. Want blijkbaar is die kracht sterker dan georganiseerde legermachten met bijna carte blanche. Ik lees vanochend over een vrouw in de tijd van Jezus met een ziekte die haar uitsloot van de gemeenschap, de religieuze althans. Het maakte haar onrein. En ondanks dit wringt ze zich door de menigte om de rabbi aan te raken, omdat ze gelooft dat daar genezing te halen is. En als dat gebeurt en de rabbi zich omdraait om haar aan te kijken, staat er dit: “Toen sprak Hij tot haar: 'Dochter, uw geloof heeft u genezen. Ga in vrede en wees van uw kwaal verlost.'”
Opeens viel het me op vanochtend; wie is hier de genezer? Wie moet deze vrouw dankbaar zijn? Vast aan de goddelijke goedheid, maar allereerst krijgt haar geloof, of haar hoop of hoe je het ook noemt, de medaille. Je geloof heeft je genezen, je hoop is helend. Alsof de rabbi zelf een passieve voorbijganger was. En ik hoor al de goeroe’s loeien over manifesteren en je moet erin gaan staan en de mens compleet verantwoordelijk maken voor de eigen genezing, liefst opzwepend. Maar dergelijke extremen kunnen alleen bestaan omdat ze kapitaliseren op iets waar een kern van waarheid in zit. En die voel je hier; in de moed van deze vrouw, haar vetrouwen en intuïtieve weten en de erkenning daarvan door Jezus van Nazareth. Wie heeft u genezen? Uw hoop, uw geloof, mevrouw.
Heb ik de toegang tot mijn eigen hoop, mijn eigen geloof. Zoals de gevluchte Syriërs, Pakistani, Afghanen en wie dan ook, mannen, vrouwen, kinderen, aan onze buitengrenzen dat hebben: toegang tot hun eigen hoop omdat al het andere hen is afgenomen of is achtergelaten. Heb ik daar toegang toe? Tot mijn vertrouwen? Ik moet soms zoeken, want er is zoveel. Zoveel verantwoordelijkheid, zoveel realisme, zoveel stemmen en misschien nog wel belangrijker: zoveel reden om even bij de pakken neer te zitten. Want je leven hangt niet af van de hoop. Je overleeft het ook wel enigszins zonder.
Maar we missen iets, tussen de pakken. En de wereld mist iets. Die vonk, dat leven, de wondertjes en wonderen die gebeuren als de hoop mag stromen. Als we daden verbinden aan dat waar we het liefst in willen geloven – en warempel, het geloof ook nog wordt bevestigd. Hoop doet leven, hoop geneest, aldus de rabbi. En je hebt het niet zomaar, maar je kunt het we voeden. En leren.
Tot zover vanchtend. Een hele goede dinsdag gewenst – en vrede, en alle goeds.
