Wie ver wil komen
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Wie ver wil komen – PopUpGedachte donderdag 6 februari 2025
Wie snel wil gaan, moet alleen reizen. Wie ver wil komen, moet samen op pad gaan. Zo luidt het bekende spreekwoord. Soms wil je snel, maar vaak wil je ver komen. Alleen op pad gaan hoort een beetje bij ons. Zelf doen, zelf uitzoeken, zelf geld verdienen, zelfstandig zijn. Autonomie is een aantrekkelijk en cultureel nogal gewaardeerd gegeven. Letterlijk; jezelf tot wet zijn. Het zelf uitmaken. Wie van niemand afhankelijk is, is vrij – en vrijheid is een van de hoogstgewaardeerde waardes anno nu.
Dus we werken, bouwen pensioen op, sparen, investeren, beloven niets wat ons vast kan zetten enzo meer. Toch blijft dan het tweede deel van het spreekwoord knagen, want wat als je ver wil komen? Een doel snel bereiken maar dan met je eentje in de spiegel een toost uitbrengen op jezelf is niet waar je van droomt. En de belangrijkste dingen in het leven; vriendschap, familie, liefde – die zijn allemaal maar moeilijk in je eentje te realiseren. Daar heb je toch echt anderen voor nodig. Hoe moet dat dan, samen op pad gaan?
Vandaag in de tekst van de dag stuurt Jezus – die ook best wel haast lijkt te hebben, hij heeft niet zoveel tijd, hij moet zijn boodschap over het voetlicht brengen en opvolging aanstellen voor ze zich van hem ontdoen – hij stuurt zijn leerlingen op pad met de volgende opdracht:
In die tijd riep Jezus de twaalf bij zich en begon hen twee aan twee uit te zenden. Hij gaf hun macht over de onreine geesten en verbood hun iets anders mee te nemen voor onderweg dan alleen een stok: geen voedsel, geen reiszak, geen kopergeld in hun gordel. 'Wel moogt ge sandalen dragen, maar trekt geen dubbele kleding aan.'
Dat is een aardige uitdaging toch; niks meenemen, maar met een boodschap voor de wereld op pad gaan. Zelfs geen geld. Sandalen mag dan wel, maar niet stiekem dubbele kleding. Met zo’n opdracht ben je binnen een paar uur onderweg zijn al op een ander aangewezen. Voor water bijvoorbeeld; je hebt het nodig, maar kunt het niet kopen. Waarom zou iemand het je geven? Nou, misschien heb je iets belangrijkers bij je dan geld; in dit geval hebben zij een verhaal over hoop, over revolutie maar dan een zachte, over het einde van de overheersing maar dan zonder geweld. De boodschap van de rabbi. En als iemand dat het niet waard vind; onderdak, kleding of eten of drinken, reis dan snel verder.
Het is nogal een manier van leven die Jezus van Nazareth hier voorspiegelt. Leren afhankelijk zijn, leren verwachten dat de ander bij wil dragen aan dat waar jij in gelooft – leren om te ontvangen. En leren om bij te dragen, om gastvrij te zijn, aan degenen die hun leven in dienst te stellen van het goede. Om te steunen waar kan. Dat is de economie van Jezus van Nazareth. Niet opgroeien tot zelfstandigheid, maar weten wat de liefde, het geloof en de hoop waard is en in onafhankelijke afhankelijkheid geloven dat er genoeg is. Dat geld maar een magere vervanging is van werkelijke waarde.
Ver komen – het kan alleen samen. En wie teveel heeft, kan niet zo goed samen. Met lege handen is het makkelijker verbinden. Dat even voor vandaag. Wie weet raakt het ergens aan in jouw leven, in het mijne zeker.
Een hele goede donderdag gewenst – en vrede, en alle goeds.
