Alles is verbonden

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Tekst onder afbeelding

Het is allemaal verbonden – PopUpGedachte donderdag 9 januari 2025

We rollen zo rap het nieuwe jaar in, alles is begonnen, de tijd van afronden, terugblikken, vieren, vrienden en familie ontmoeten en misschien zelfs op vakantie zijn, lijkt alweer ver achter ons te liggen. Het nieuws in de wereld roept om aandacht, je mening wordt weer gevraagd over van alles en nog wat – zo lijkt het. En toch is het maar een paar dagen 2025, er is geen haast, er is altijd teveel te doen maar rustig de stappen het nieuwe jaar inzetten, een beetje om ons heen kijken en bedenken hoe we het dit jaar willen gaan doen. Dat is allemaal geen overbodige luxe. Ik besef dat ik een beetje tegen mezelf preek, hier. Maar wie weet herken je er iets van in jezelf of in je directe omgeving.

Het gaat al dagen in deze PopUpGedachte over liefhebben. Vrij basaal principe van christendom, van elke grote religie; we hebben blijkbaar de grote verhalen nodig om onszelf weer te leren wat eigenlijk zo diep in onszelf zit ingebakken als kwaliteit en als behoefte: liefhebben. En mijn taak (en de jouwe denk ik) voor vandaag is niet allereerst dat lijstje, die vergadering, die target. Maar liefhebben; van je kleine cirkel van vrienden of familie of geliefden en van degene voor wie je dit werk allemaal zit te doen. Even liefhebben voordat je zit te regelen. Of te ontwerpen. Of te organiseren.

In de korte brief van Johannes in het tweede deel van de Bijbel, schrijft deze beste man:

Wij hebben lief, omdat God ons het eerst heeft liefge­had. Maar als iemand zegt dat hij God liefheeft, terwijl hij zijn broeder of zuster haat, is hij een leugenaar. Want als hij zijn zuster of broeder die hij ziet niet liefheeft, kan hij God niet liefheb­ben die hij nooit heeft gezien.

Ik weet niet precies hoe je met dit soort teksten in de hand rabiate nationalistisch-rechtse anti-vluchtelingen en anti-islamitische politiek erop na kunt houden, maar dat zal te maken hebben met de definitie van broeder – die dan mogelijk comfortabel  smal wordt geïnterpreteerd. Toch begint het hier; jij bent niet begonnen om op een gegeven moment het goede, de liefde, de wereld, de ander lief te hebben. Het begint allemaal met dat er van je gehouden werd en wordt. Bij je ontstaan, bij je geboorte, bij al die stapjes van je leven. Dus als je dag begint met liefhebben, als basis onder de takenlijsten en afspraken – dan daaraan vooraf misschien nog net deze glimp van een gedachte: je bent al geliefd, voordat je uberhaupt begint te denken, voor je opstaat, voor je wakker wordt, voor je iets doet. Met plezier en waardering wordt er naar je gekeken. Omdat je mens bent, met alles erop en eraan. Niet makkelijk te geloven, maar hé, dat is waarom ze het een geloof noemen.

En dan God liefhebben – wat blijkbaar onlosmakelijk verbonden is met de ander liefhebben. Er is geen volgordelijkheid; eerst de naaste liefhebben, dan God of eerst God, dan de naaste. Het is één en hetzelfde. Het bestaat niet; leven met de Eeuwige, met dat goddelijke perspectief, die hoop, dat vertrouwen – zonder een keuze van liefde voor degenen om je heen, en ja dan ook die lastige, andere, die rare. Omdat jij ook geliefd bent, notabene, met alles wat de wereld niet ziet maar jij diep van binnen heus wel weet. Nou als daar ruimte voor is, dan kan er veel hoor (besef ik even).

Het is niet aan mij om te definiëren wie broeder of zuster zijn – er blijft bij Jezus van Nazareth weinig ruimte over voor het buitensluiten van mensen uit die definitie. Niet omdat ze een ander geloof aan zouden hangen of uit een ander land zouden komen. Wie een beetje die voetstappen volgt, weet dat juist de liefdevolle verbinding gaat over degenen aan de rand. En dat is goed nieuws voor alles in jou, wat er van jezelf lang niet altijd mag zijn – wat daar in de schaduwen huist. Liefde voor de maatschappelijke outsider is liefde voor jou. En dan je hele zelf – niet die presentabele, geaccepteerde versie van je. Of van mij, moet ik zeggen.

Het is 2025, het jaar is vers, de teksten leggen een vloertje, een pad het nieuwe jaar in. En begint met de liefde. Niet slecht, denk ik zo.

Tot zover vandaag. Een hele goede donderdag gewenst – en vrede gewenst, en alle goeds.

 
Vorige
Vorige

In eenzaamheid

Volgende
Volgende

Bang zijn