Het kan verkeren

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Tekst onder afbeelding

Het kan verkeren – PopUpGedachte maandag 9 december 2024

Negen december, de dag waarop onze minister van asiel en migratie de grenzen dacht te sluiten. Ook mijn verjaardag, deze datum. En ik kon wel betere verjaardagscadeau’s bedenken dan deze. Het prettige was dat alles erop wees dat deze minister geen enkele capaciteit had om deze dwaze maatregel uit te voeren. Het was er weer eentje voor de bühne, en dat is erg genoeg. In de werkelijkheid van dit weekend, valt er de wereld een enorm ander cadeau ten deel. In een dag of vijf is een van de gruwelijkste dictators uit het zadel gelift en vertrokken. De man waartegen in 2011 een opstand begon, die bloedig werd neergeslagen. Deze man die met hulp van de Russen zijn bevolking volledig kapotmaakte naar believen en zich intussen afgaf met een klein deel van het eigen volk – Assad – is opeens weg. Uitzinnige vreugde onder mijn Syrische vrienden en op heel veel plekken in ons land. Wie zich zorgen maakt over de toekomst, wordt even gevraagd die gedachtestroom tijdelijk te parkeren, want wat hier gebeurt is schier ondenkbaar, generaties Assad-regering wordt hier beëindigd. En er ontstaat de mogelijkheid tot licht aan het einde van een hele donkere, verschrikkelijke tunnel. Een vriend vraagt me te beloven dat als hij volgend jaar een huis in Damascus heeft, dat ik langskom en wel zo snel mogelijk. Het gekneuter van een minister met haar uitsluitingspolitiek aan de Nederlandse grens verdwijnt in het gejuich van Syriërs die zo verlangen hun eigen land straks weer te kunnen zien.

Vandaag is het in de katholieke traditie Maria Hoogfeest. Als rechtgeaard protestant heb ik weinig sjoege van de Maria verering, maar wat ik ondertussen heb geleerd is dat zij de moeder is van de revolutie, de omkering, de bevrijding waar iedereen al eeuwen op hoopte. Zij draagt de kiem van de nieuwe wereld en machthebbers vrezen voor de belofte. Dit staat er vandaag te lezen: 

“Maar de engel zei tot haar: 'Vrees niet Maria, want gij hebt genade gevonden bij God.
Zie, gij zult zwanger worden en een zoon ter wereld brengen, die gij de naam Jezus moet geven.
Hij zal groot zijn en Zoon van de Allerhoogste genoemd worden. God de Heer zal Hem de troon van zijn vader David schenken”

Een belofte in bezet gebied. Bezet door de Romeinen, in dit geval. Een belofte van een troonpretendent voor een overheerst volk. Er zijn om minder raketten afgeschoten om levens te vernietigen. Het leven van deze zoon zal na een jaar of dertig dan ook worden beëindigd, maar niet voordat er een revolutionair gedachtengoed is gezaaid dat wereldwijd mensen in beweging zet om de machtigen te negeren en gemeenschappen van genade, vergeving en naastenliefde te bouwen. Met deze hele dikke kanttekening dat er ook in zijn naam de verschrikkelijkste tegenovers zijn gepleegd, het is ook een deel van de christelijke kerk in Syrië dat zich afgaf met Assad of nu Netanyahu’s militaire geweld steunt. Dat in de geschiedenis slavernij en kolonialisme verdedigde en vrouwenrechten met de voeten trad of bestreed.

En toch, elk jaar maar weer dat Maria Hoogfeest en de revolutie prediken. Elk moment weer haar woorden herhalen dat de machtigen van hun tronen zullen vallen en de kwetsbaren zullen regeren. De woorden van haar zoon over vijanden liefhebben en de andere wang toekeren. En de hele geest van hen beiden; dat er hoop is voor hen die geloven dat cynisme, geweld en uitsluiting nooit zullen winnen uiteindelijk. Omdat er een God is. En wie dat woord ingewikkeld vindt; omdat de wereld door de Liefde zelf in elkaar is gezet – en die Liefde is gekleed in gescheurde kleren, ligt regelmatig onder het puin of wordt overschreeuwd door angst of geweld of politiek voor de bühne. Maar ze kan niet stuk, als onkruid vergaat ze niet.

Dat even voor vandaag, op deze 9e december, de dag van grenzen die toch niet verder bewaakt konden worden, van een verdwenen dictator als signaal aan alle andere machtswellustingen, en Maria’s lofzang op de omkering en de hoop. Prima verjaardagsdag.

Tot zover vandaag. Een hele goede maandag gewenst, en alle goeds.

 
Vorige
Vorige

Een verhaal van bevrijding

Volgende
Volgende

Om te vieren