Hou vol
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Hou vol
Goedemorgen en van harte welkom bij de PopUpGedachte. Ik ben Rikko en ik schrijf overwegingen om de dag mee te beginnen. Vandaag met de titel
Hou vol – PopUpGedachte maandag 10 juni 2024
Twee dagen was ik in het bos, met onze dochter van 9. Een bushcraft weekend. Je telefoon ligt ergens in een tas en het enige wat telt is de vierkante kilometer bos waar je je in bevindt, het vuur, de mensen met wie je optrekt en dat is het. Wat een zegen. Het nieuws openen op je telefoon als je thuiskomt, komt des te harder binnen. Tranen in mijn ogen bij het nieuws over nog zoveel meer doden in Gaza, bevrijde gijzelaars en de zoektocht van vrienden aan beide kanten om aan de vreugde en het enorme verdriet en de woede recht te doen. Je zou toch graag weer het bos intrekken.
Volhouden is de gedachte van de dag. Volhouden om lief te hebben, volhouden om zacht te zijn, volhouden om te treuren, volhouden om te verlangen. En dat heet volhouden omdat het niet zo vanzelfsprekend is. Omdat ik vrienden hard heb zien worden door afwijzingen of het gevoel dat hun boodschap of verlangen niet landt. Omdat ze zich miskend voelen door media of overheid. Dan moet het maar zo, hoor je ze zeggen. Het is alsof ze terugkijken op hun eerdere openheid als naïviteit en je kunt groeien in wijsheid – maar is dit groei, dat weet ik dan niet helemaal. De felheid waarmee er actie gevoerd wordt, maar ook de felheid waarmee dat afgewezen wordt. Het begrip voor het soms onbegrijpelijke of huiveringwekkende, omdat .. ja, wat moet je anders? Dat is de echte wereld.
En vandaag begint Jezus van Nazareth zijn zichtbare missie met een toespraak. Het is een soort inaugerele, de presidentiële speech van de net verkozene. En hij zegt onder andere:
Zalig de treurenden, want zij zullen getroost worden.
Zalig de zachtmoedigen, want zij zullen het land bezitten.
Zalig die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden.
Zalig de barmhartigen, want zij zullen barmhartigheid ondervinden.
Deze zinnen zijn belangrijk. Ook als je terugkomt van een bushcraft weekend en de pijn komt je uit je NOS app tegemoet. Liefst zou je het wegstoppen en tijdelijk kan dat ook best – kies je momenten. Maar de emotie zelf is belangrijk: om te treuren, om te verlangen. En dan de zachtmoedigen te zoeken in dit alles, want hey, ze zeggen dat zij het land zullen bezitten ooit. En zachtmoedige te zijn. Evenals barmhartig, een woord wat z’n betekenis aan klank in zich draagt. Erbarmen, barmhartig, we weten het wel van dat beroemde verhaal van die barmhartige Samaritaan. Niets terug verwachten, ten koste soms van je eigen comfort, voor iemand die niet bij jou of bij jouw kamp hoort. Die barmhartigheid. Niet gemakkelijk! En daarin niet de lat gelijk huizenhoog leggen. Maar wel het verlangen voeden naar zachtmoedigheid, gerechtigheid, barmhartigheid. En zo dan ook maar je dag tegemoet gaan. Met te mogen treuren, zachtmoedigheid, verlangen naar gerechtigheid – al is het maar een smeulend vuurtje, hou het vast. Als het nodig is, blaas je het aan, leg je er hout op en kun je erop koken of je eraan warmen.
Het is maandag, de week is begonnen. Een week waarin het voor mij in elk geval regelmatig ook weer nodig zal zijn om terug te grijpen op deze paar zinnen. Om innerlijk evenwicht en rust te houden, om te blijven ademen en te blijven geloven en hopen en liefhebben.
Een hele goede maandag gewenst – meer popupgedachtes te vinden op www.popupgedachte.nl. Je kunt nu óók stemmen op Amsterdammer van het Jaar trouwens – op de gelijknamige website. Ik bener genomineerd vanwege het project Rouwen en Vieren. Tof als je meedoet.
Maar belangrijker; voor nu en voor vandaag: vrede gewenst, en alle goeds.
