Zorg voor elkaar
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Zorg voor elkaar
Goedemorgen en van harte welkom bij de PopUpGedachte. Ik ben Rikko en ik schrijf overwegingen om de dag mee te beginnen. Vandaag met de titel
Zorg voor elkaar – PopUpGedachte vrijdag 11 november 2022
Wel een passende titel op St. Maarten toch? Niet dat het de eerste associatie is bij het feestje van deze goedheiligman, maar wie een beetje op de hoogte is van de verhalen van St. Maarten weet dat de beste man zijn mantel in tweeën sneed, om die te delen met een arme man langs de kant van de weg. Sinds ik het weet, bedacht ik me dat de helft een beetje karig is. Hij had thuis rustig een nieuwe hele mantel voor zichzelf kunnen fiksen. En dan had de arme ook een hele mantel gehad. Maar dat heeft een oorzaak, blijkt. Het schijnt dat een Romeinse soldaat eigenlijk niets van zijn uniform mocht weggeven. De helft van zijn mantel was betaald door het leger en andere helft door hemzelf omdat hij soldaat was. Maarten gaf daarom de helft van zijn mantel en niet zijn hele mantel.
Mijn respect voor Maarten groeit weer een beetje. Hij gaf zijn eigen stuk van de mantel aan de bedelaar. Zorg dragen voor een ander vereist soms wat creativiteit want de regels maken het ons soms domweg buitengewoon lastig. Of dat nu gaat over vrijwilligers die aan de grenzen van Europa vluchtelingen niet eens eten of water mogen geven of dat je met een huurhuis en een uitkering al heel snel in de problemen komt als je iemand voor langere tijd onderdak biedt. Het vraagt dus soms wat creativiteit, want je neerleggen bij het feit dat de regels nu eenmaal het onmogelijk maken om voor elkaar te zorgen, dat kan natuurlijk niet.
Het is de grote opdracht uit de lezing van vandaag. In een heel kort briefje op de laatste bladzijden van De Bijbel, schrijft ene Johannes dit: “En nu heb ik een verzoek aan u. Ik houd u in deze brief geen nieuw gebod voor, maar een gebod dat ons vanaf het begin bekend is: laten we elkaar liefhebben.
Eenvoudig en toch ook wel echt opvallend. Wat is het grote gebod? Niet veel anders dan het gebod tot liefde, voor elkaar. Zorg dragen voor de ander. Veel moeilijker wordt het niet, eenvoudiger ook niet want liefhebben is niet altijd vanzelfsprekend.
Gisteren hadden we hier een redacteur over de vloer voor een tv-programma. Ze maken uitzendingen over woongemeenschappen en de bewoners. We vertelden enthousiast over wat we hier aan het doen waren, maar zeiden ook eerlijk: onze buurtactiviteiten moeten nog echt beginnen, hè? De gemeenschappelijke ruimte is hier net een week bruikbaar en alles staat hier in de kinderschoenen qua acriviteiten. Maar, zei ze, het idee van een woongroep is toch ook dat je er voor elkaar bent. Dat is al heel wat, hè? Waar vindt je dat nou, mensen die bij elkaar gaan wonen om zorg te dragen voor elkaar.
Vond ik zo briljant. Ik was het al bijna weer vergeten. En wij hier in de woongroep ook. Doordat je een gezamenlijke ruimte met een missie hebt, ga je zomaar denken dat voor elkaar zorgen een vanzelfsprekendheid is. Dat dit zelfs zelf-gericht is. Maar dat is natuurlijk helemaal niet zo. Doe dat namelijk maar eens goed; voor elkaar zorgen. Én gegarandeerd dat als je daar iets goeds in doet, dat er vragen langskomen die bij je passen, waar je iets mee moet. Goed voor elkaar zorgen is geen egoïsme, het is een opdracht en nog niet eens eenvoudig ook.
Het was ons al vaker gezegd; woongroepen gaan vaak kapot aan hun dadendrang. Dan vergeten ze dat het al heel wat is om uberhaupt een woongroep te zijn. De redactrice zei het net weer op een andere manier. Het is een essentiële herinnering voor iedereen. Of dat nu gaat over woongroep-wonen of wat dan ook; het begint altijd met liefhebben en zorg dragen van degenen die aan je zijn toevertrouwd, dan duikt er soms opeens iemand op langs de kant van de weg die het koud vindt en aan wie je eigenlijk je mantel zou willen geven, ware het niet dat dit verboden was. Rust geeft ruimte aan creativiteit, zoals de halve mantel van Sint Maarten. En rust heeft alles te maken met een plek gevonden te hebben temidden van mensen die het als opdracht hebben ervaren om elkaar lief te hebben. Goed punt, Johannes, blijf het roepen: heb elkaar lief.
Tot zover vanochtend. Een hele goede vrijdag gewenst. Meer te vinden op PopUpGEdachte.nl, de muziek is – op veler verzoek – van Alan Spiljak. Bijdragen aan deze PopUpGedachte wordt zeer gewaardeerd! Dank voor de donaties tot dusver. En vrede gewenst. En alle goeds.
