Dit is de toekomst

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Tekst onder afbeelding

Dit is de toekomst – PopUpGedachte woensdag 12 juni 2024

Waarom mag je eigenlijk niet oversteken bij rood licht? En wat is er vervelend aan niet betalen voor dat wat je koopt? Of welke regel dan ook, die je breekt of zou willen breken als dat uitkomt. Een rood licht wordt al gauw irritant; laat me doorrijden en zo snel mogelijk. Ik kijk niet meer naar het verkeer maar naar het licht. En betalen voor een krantenartikel? Betaalmuur! Protesteren we. En een muur is macht, afgrenzing, weg ermee. Genoeg muren al in Europa, of eigenlijk veel te veel.

Er is iets met geboden en verboden, ze focussen de aandacht op het gebod zelf en het irriteert. We willen vrij zijn, zelf kiezen, eigen gang gaan. Zeker in Nederland. We mopperen nogal op onze regelzucht. Nou zeg ik wel; zeker in Nederland, maar misschien is het wel zo oud als de mensheid. In Jezus’ dagen hoopte men dat deze rabbi het niet zo nauw zou nemen met de regels en dat leek ook zo. Net als vandaag de dag men hoopt dat verlossers als Wilders ons land zullen bevrijden van Europese regelzucht. En Jezus zegt vandaag dit:

niet dat Ik gekomen ben om Wet en Profeten op te heffen; Ik ben niet gekomen om op te heffen, maar om de vervulling te brengen.

Dachten ze een beetje, hè: Jezus als de relaxte versie van de regelbijters. Eerste Testament is dan een beetje het donkere woud van regels en verboden en geboden – en dan heb je de Jezus van Nazareth versie, een soort religie-light. Niet te moeilijk doen over verkeerslichten, zelf maar een beetje uitkijken. En je niet schuldig voelen als je iets stoms doet, want hey, het wordt toch vergeven.

En dan zegt’ie vandaag, dat ie zich daarvoor niet wil laten lenen. Dat is jammer. Toch? Een soort Paus Fransiscus die fantastische dingen zegt en doet in alle vrijheid en dan over queer vraagstukken opeens superconservatief lijkt te zijn. Valt dan tegen. Soort van.

Maar het eerste zinnetje is niet de sleutel, het is de tweede. Want de rabbi komt wel degelijk iets anders doen dan de anderen met die regelzucht. Hij komt je ogen lostrekken van dat verkeerslicht en die paywall en van zo hoort-het, anders hoor je er niet bij. Hij zegt: ik kom ze in vervulling brengen. Nou staat er wel vaker archaische taal in de Bijbel of in de vertaling dus laat je het lopen – maar wacht ff: een wet breng je niet in vervulling, hè? Die hou je of hou je niet. Beloftes breng je in vervulling. En dat is een interessante herdefinitie. Luther kwam er ook mee. Het hele Gij Zult krijgt een andere betekenis. Het wordt opeens een belofte voor de toekomst en JC zal alles eraan doen dat dit de toekomst wordt:

Mensen die de Eeuwige liefhebben – met hart en ziel en verstand; de bron van leven, de maker van de wereld, degene die lijdt met de lijdenden én zo nog veel meer. Én we zullen de naaste liefhebben – met hart ziel en verstand. En dat is nog maar de samenvatting.

Gij zult – oftewel: dit is de toekomst. Dat de mens niet meer zal stelen of begeren wat haar of hem niet toekomt, dat de mens niet meer zal doodslaan; God, wanneer! Er komt een tijd dat we voorbij de geboden kijken en verantwoordelijkheid nemen voor de wereld waar we in leven. Dat het er niet omgaat dat je wel of niet vlees mag eten, maar wat voor voedselwerkelijkheid je graag zou zien. Dat het er niet omgaat of je nou kleren van die ellendige merken mag dragen, maar wie je wilt dat er aan je kleding hebben gewerkt – en of je hen in de ogen wilt kunnen kijken met dat wat je aan hebt.

Dat perspectief; een mijns inziens wat goddelijk perspectief of door de ogen van de Eeuwige – omdat je de wereld bekijkt als liefhebber, als visionair, als profeet – in plaats van voor je eigen belang en passief-agressief richting een verkeerslicht dat er geen moer aan kan doen dat het op rood staat. Kijkend naar het verkeer waar je opeens mensen ziet, die elkaar vrij baan geven. Niet makkelijk dit perspectief; we vervallen heel makkelijk weer in wat allemaal wel en niet zou mogen, van de ander, van Brussel en uit verzet stemmen we dan PVV – wat onze vrijheid eerder in elkaar doet storten dan dat dit het bevordert. JC daagt ons uit de beloftes te zien achter de regel, de hoop te koesteren en daaraan bij te dragen. Prima perspectiefwisseling voor een woensdagochtend denk ik.

Tot zover vandaag. Een hele goede woensdag gewenst – en vrede, en alle goeds.

 
Vorige
Vorige

We nemen het nog veel serieuzer

Volgende
Volgende

De wereld vertrouwen