De zon vervult haar rol, de maan eveneens
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
De zon vervult haar rol, de maan eveneens – PopUpGedachte dinsdag 12 november 2024
Het is een uitspraak van Augustinus, over de zon en de maan. En hij schrijft deze woorden over de vanzelfsprekende opdracht van menselijkheid. Het is niet bijzonder, of uniek of een toffe toevoeging aan ons gewone leven als we heel menselijke mensen zijn; als we oog hebben voor de ander, de tijd nemen om stil te staan bij waarbij stilgestaan moet worden. Of dat nu is bij de situatie in Gaza en Libanon waar we morgennacht voor bij elkaar komen in Paradiso, of dat je zoekt om de angst te addresseren bij de diverse groepen in onze samenleving die zich niet gezien en gehoord voelen – of niet hun pijn erkend zien. Of dat je op trein en bus en metro even met een extra glimlach de medereizigers groet, omdat we in onzekere tijden leven en elk beetje warmte behulpzaam is. Het zijn geen uitzonderingen die boven op je gewone bestaan horen, het is de maan die geduldig het zonlicht reflecteert – dat is haar job. Het is de zon die weer opkomt, of je dat nu heel erg merkt of niet. Het is haar rol.
Jezus zegt het vanochtend, in de context van die tijd: als een knecht thuiskomt van het werk, gaat de baas ook niet uitgebreid eten zitten te koken voor die knecht. Ik denk dan zelf: zou ik best een toffe move vinden, maar dat heeft misschien iets te maken onze egalitaire context. De hoorders in die tijd dachten; nee natuurlijk niet. Hallo. Die knecht heeft nog een job, namelijk eten verzorgen. En als dat klaar is, kan die zelf eten. Het is niet zo dat een vakkenvuller na een ochtendje vakken vullen, uit het schap mag kiezen wat hij of zij graag wil hebben om gratis mee te nemen omdat diegene vanochtend de vakken heeft gevuld. Of dat je een dagje bankdirecteur mag zijn omdat je een dag je werk netjes hebt gedaan. Nee, zegt Jezus: Zo is het ook met u: wanneer ge alles hebt gedaan wat u opgedragen werd, zegt dan: Wij zijn onnutte knechten; wij hebben alleen maar onze plicht gedaan.'
Ik kom nog een beetje in opstand tegen de hiërarchie die erin doorklinkt, maar dat zullen we aan de enorme tijdskloof tussen nu en toen wijten. Het punt is dit: als ik aardig ben tegen de ander, leer vergeven, vrede zoek of solidariteit uit is dat een medemenselijkheid die geen enkele pluim behoeft. Laat u er niet op voorstaan, staat er dan. Waarom? Omdat het dan zomaar de uitzondering wordt.
Het is aan ons mensen om mens te zijn – en dat betekent vaak dat we beseffen dat we God niet zijn. Niet volmaakt, we weten niet alles, we proberen wat en leren dan met vallen en opstaan dat het beter kan. En wijzer of rustiger of minder eenzijdig. Tegelijk betekent mens zijn ook medemenselijkheid, vriendelijkheid, naaste zijn voor de mensen om je heen. Niet als bonus, maar gewoon. Zoals het eigenlijk fijn zou zijn als biologisch eten gewoon is in plaats van een extra. Dat het best logisch zou zijn als er een waarschuwing op verpakkingen zou staan waarbij gif gebruikt is in het maken en laten groeien van het product: pas op. Bevat mogelijk nog sporen van gif. En dat biologisch gewoon saai biologisch is. Natuurlijk. En dat er een waarschuwing staat op kleding: herkomst onbekend, eerlijke productie niet gegarandeerd. Draagt mogelijk bij aan - en daar dan een mooi woord voor. Terwijl er nu fair-trade op staat. Je kunt kleren kopen én je kunt iets extra’s doen. Maar zo zijn we niet getrouwd – of in elkaar gezet, als mens. Alsof de zon kan besluiten wanneer die opkomt, of de maan. En of die zin heeft om deze dag te stralen, of vandaag maar even te blijven liggen. En we dus staan te juichen en te klappen als die met z’n koppie boven de horizon verschijnt omdat ie er blijkbaar vandaag zin aan had; joechei.
Niet meer dan het gewone. En daar heb ik nog een hoop in te leren – maar ook gemerkt hoe eenvoudig het is soms. Als een glimlach en een groet even licht brengt tussen mensen onderweg, omdat je het al bijna niet meer van elkaar verwacht.
Tot zover vandaag – een hele goede dinsdag gewenst, met licht en liefde en zin om gewoon weer mens te zijn. Vrede, en alle goeds.
