Oefenen in dankbaarheid

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Tekst onder afbeelding

Oefenen in dankbaarheid – PopUpGedachte woensdag 13 november 2024

Vandaag is het nogal een dag hier. We hebben ons de afgelopen weken een slag in de rondte gewerkt naast alles wat er verder gebeuren moest, om de Slaapstaking voor Gaza en Libanon rond te krijgen. En de vragen en uitdagingen en dilemma’s waren niet van de lucht. Want Israel dan?. Uiteindelijk blijft er één ding staan; de pijn, verdriet en onmacht rond de voortgaande vernietiging met support van onze overheid - van leefbaarheid en mensenlevens op een schaal die niet te bevatten is. Met allerlei mitsen en maren, en aanleidingen en oorzaken, maar dat is waar het deze nacht even overgaat. Ook of juist als we het niet meer kunnen verdragen om de verhalen te horen en de beelden te zien. Dan vannacht maar bij elkaar zijn in Paradiso voor wie wil. Of een stukje van de nacht. En met een beetje geluk; morgenochtend de popupgedachte vanuit daar.

In alle chaos vergeet je soms te danken, tenminste ik wel. Als er mooie momenten zijn – dat er toch iets doorgaat, terwijl er grote spanning in de stad was bijvoorbeeld – dan is dat iets om volop te vieren. Als je in de regelmodus zit, zit je vooral te organiseren. Maar waar zit het moment van dank? In mijn leven, maar in dat van iedereen? Dat de zon schijnt? Dat ik adem en leef. En dat ik me misschien niet onveilig of opgejaagd of gestressed hoef te voelen, want de wereld wordt niet gedragen door mijn oplettendheid of dat wat ik meen allemaal te moeten realiseren. Die bestaat zo ook wel. En daarin is aan jou en mij een plek gegund om te leven, om te bestaan, om lief te hebben, om te ontspannen – juist ook als het leven spannend is.

Het is misschien niet voor niets dat het de meest iconische psalm is uit het hele boek van de Psalmen: De Heer is mijn herder, de Eeuwige, God.

De Eeuwige is mijn herder, niets kom ik tekort;
Hij laat mij weiden op groene velden.
Hij brengt mij aan water, waar ik kan rusten,
Hij geeft mij weer frisse moed.
Mijn schreden leidt Hij langs rechte paden,
omwille van zijn Naam.
Al voert mijn weg door donkere kloven,
ik vrees geen onheil waar Gij mij leidt.
Uw stok en uw herdersstaf,
geven mij moed en vertrouwen.

Dit kiezen te geloven in alle onzekerheid van het leven, is wel een kern van christelijke spiritualiteit. Dat je in the end niets te kort komt. Dat je in alle onduidelijkheid groene velden zult tegenkomen, en water waar je kunt rusten. Ren er dan niet langs, maar neem even die rust. Vraag om frisse moed, want als die er nu niet is, wie weet vanmiddag dan wel weer. Of als je even goed in- en uitademt, ontdek je die opeens in jezelf. En dan maar geen onheil vrezen, ook al gaat de weg door donkere kloven. Het is maar een kloof, verderop wordt het weer lichter – en je bent niet alleen.

Dat misschien wel als het allerbelangrijkste; een voortdurend vaag – of misschien soms concreet – besef dat je niet alleen bent. Dat je samenwerkt met allerlei mensen, dat je met mensen samenleeft misschien, maar dat dit nog niet eens de kern is van je niet-alleen zijn. Dat die dieper ligt. Dat er een hand is in je rug en een glimlach in je ziel, en ogen die met je meekijken en een hart dat klopt. Of het nu makkelijk of moeilijk gaat, het ging niet om succes of dat je het perfect deed. Maar dat je bestaat, en leeft, en zoekt. En af en toe beseft dat er zoveel je gegeven is, dat je daar niet afhankelijk van bent, dat het niet gegeven is om je een nieuwe eis op te leggen dat je nu ook allerlei mogelijkheden verzilvert – maar gewoon bestaan, in dankbaarheid de ene voet voor de andere. Een oefening voor het leven, dus dankbaar voor de psalmpoezie vanochtend. Die neem ik maar mee onderweg.

Tot zover vandaag. Een hele goede woensdag gewenst, wat je ook gaat doen vandaag. Misschien zie ik je vannacht nog. Maar vooral, waar je ook zit: vrede gewenst, en alle goeds.

 
Vorige
Vorige

Rijk van vrede

Volgende
Volgende

De zon vervult haar rol, de maan eveneens