Omdat het niet makkelijk is
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Omdat het makkelijk is – PopUpGedachte woensdag 15 januari
Omdat het leven dat niet is, makkelijk. Er zijn heus momenten waar dingen van leien dakjes gaan, maar je voelt al wel dat dit niet zo blijft. En is het niet in je eigen leven dan wel dat van een ander. Of als je iets uitzoomt, in de levens van mensen, het leven van de planeet. Van leien dakjes is niet de gemiddelde beschrijving van het leven van de mens. Zonder dat we daar en masse somber over zijn, maar er is gewoon veel te verduren. Bij de één is het een opvoeding, bij de ander een gemis of rouw, depressie of andere mentale worstelingen. Het is niet te fiksen, het is er wel. En dan wat?
De behoefte om op te lossen, weg te nemen, het goed te maken, is groot. Uit medeleven, uit dadendrang, uit pijnvemijding en dat alle drie een beetje door elkaar. Soms werkt dat, soms helemaal niet, soms werkt het contraproductief. Bottomline is dat de shit er nogal bijhoort. En dan is het leuk zo’n geloof dat het na dit leven allemaal goed zou komen, maar dat is een beetje lange adem. Of dat er een God is out there, die almachtig en eeuwig en goed en liefde is en zorg draagt. Maar het contrast is dan een beetje groot met wat in ons leven onmachtig en tijdelijk en rafelig en pijnlijk is.
Vanochtend staat in één van die brieven die onderdeel uitmaken van het tweede deel van de Bijbel, dit zinnetje over Jezus van Nazareth – als beeld van God, zoon van God, representatie van de Eeuwige, het goddelijke zelf: “Juist omdat Hij zelf op de proef werd gesteld en het lijden volbracht heeft, kan Hij ieder die beproefd wordt bijstaan.
Juist omdat Hij zelf op de proef werd gesteld en het lijden volbracht heeft, kan Hij ieder die beproefd wordt bijstaan.
Juist omdat Hij zelf op de proef werd gesteld en het lijden volbracht heeft, kan Hij ieder die beproefd wordt bijstaan.” De rabbi in wie God zelf werd herkend door generaties christenen, was een geplaagde man, een man van smarten zoals er ergens wordt geschreven. Hij weet wat het is en er was geen oplossing. Er was alleen een uithouden, een doormaken, een trouw blijven. Niet dat dit nu de nieuwe lat wordt; wees die rabbi. Integendeel; het beeld van de Eeuwige kantelt – van een rooskleurige hemelgewaad vol tierelantijnen en eeuwige goedheid naar littekens en ogen die de pijn kennen. Een hart dat weet hoe hard het kan zijn in dit leven.
Als het gaat om nabijheid van de Eeuwige, hoe vaag of concreet dat ook voor je is, dan is dat niet om te ontsnappen aan de pijn; nu of straks. Maar om in de pijn mens te blijven, aanwezig te zijn, op je voeten te staan, genade te hebben voor jezelf – ook als je het gevoel hebt dat je het niet redt, dat het oneerlijk is, dat er recht gedaan zou moeten worden, die hele berg aan emoties. Geen daarvan is de Eeuwige, zoals die in deze traditie wordt gezocht en gevonden, vreemd.
Het helpt niet om in de behoefte aan oplossen en wegnemen en fixen te voorzien. Want er wordt niet zoveel gefikst of weggenomen; en waar dat wel wordt gepretendeerd past enige argwaan, denk ik zo. Het helpt wel om de behoefte aan oplossen en wegnemen en fixen wat rust te geven. Het hoeft en kan niet altijd – heel vaak niet. En dat is niet het einde van de wereld, het is het begin van een nieuwe wereld.
Nou ja, zo wat overwegingen op de vroege ochtend. Omdat het niet makkelijk is, en als het dat wel even is dan is dat reden om te vieren. Zonder het krampachtig vast te houden, want in de andere momenten dan de makkelijke, ben je ook niet alleen. Dat even doorademen, geeft zomaar weer een laagje extra rust onder alles, of bodem.
Tot zover vandaag. Een hele goede woensdag gewenst. Morgen weer een nieuwe popupgedachte, abonneren en doneren kan via www.popupgedachte.nl – en voor nu en voor vandaag: vrede gewenst, en alle goeds.
