Als het wel prima gaat allemaal

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Tekst onder afbeelding

Als het wel prima gaat allemaal – PopUpGedachte donderdag 19 september 2024

Er is niet zoveel aan te merken op je, de wereld gaat z’n gangetje en er is heus wel wat te verbeteren, maar je bent een prima mens. Dat klinkt relaxed. Het is fijn als er even geen grote dingen mis gaan en je niet wakker ligt van groot gedoe in het leven. Of in de wereld. Of in jezelf. Toch heeft het zo z’n nadelen.

De kerk zei tegen mensen dat ze grote zondaars waren – ze zei ook allerlei andere dingen, maar deze ook. Geneigd tot alle kwaad, niet in staat tot enig goeds. Alleen door genade kon je worden gered. En natuurlijk werd her en der dan die genade bemiddeld door de priester of de kerkvertegenwoordiger zelf, waardoor het al gauw voelt als een machtsspel.

De tegenstem zegt dan: doe even normaal; als ik bij een hemelpoort kom, zal ik wel even uitleggen dat ik het best aardig gedaan heb, dat Petrus niet teveel moet jammeren, want ik ben ook maar een mens. Maar door de bank genomen hoef ik me geen zorgen te maken.

Begrijpelijk als tegenreactie, en toch. Het is ook leven aan de oppervlakte. Je zou met eenzelfde verzet kunnen zeggen dat die kerk dat rottige van de mens nog lang niet serieus genomen neemt, want het zit ook diep in eigen vezels en systemen. Erkenning van falen leidt niet automatisch tot erkenning van ingebakken uitsluitingsmechanismes, tot erkenning van het feit dat we met wat we aan eten en drinken aanschaffen als mens ook bijdragen aan een verziekte wereld – en dat dit net zo serieus is als allerlei spirituele stommiteiten.

Niet bedoeld om je depressief te maken deze, maar het is de draai van mijn eigen theologie – ik dacht dat ik me moest bevrijden als tiener aan het zondebeeld dat me werd verteld, terwijl ik nu weet dat het andersom is; met dat wat ik leerde aan dingen over falen en zonde, had ik maar net de oppervlakte geraakt van de diepte van ons falen als mens om werkelijk lief te hebben, om verantwoordelijkheid te nemen, om in de ander – elke ander – familie te zien en het lijden te durven voelen van die momenten waarop we elkaar het licht in de ogen niet meer gunnen.

Ik kom erop vanwege de lezing van de dag. Jezus is te gast bij een religieuze leider uit die dagen. Er kon nog geen begroeting vanaf bij de binnenkomst en ook niet het gewone reinigen van voeten. Dan komt er een vrouw met bedenkelijke reputatie binnen, die Jezus voeten zalft en wast en men spreekt er schande van. Dan zegt JC tegen zijn gastheer 'Simon, Ik heb u iets te zeggen.Een geldschieter had twee schuldenaars, de een was hem vijfhonderd, de ander vijftig denarien schuldig. Omdat zij die niet konden terugge­ven, schold hij ze aan allebei kwijt. Wie van hen zal nu het meest van hem houden?' 'Ik veronderstel,' antwoordde Simon, 'diegene aan wie hij het meeste heeft kwijtgeschol­den.' Jezus zei tot hem: 'Uw oordeel is juist.'

Simpel wel. Wie beseft hoe rottig het leven kan zijn, is dankbaar met elk moment van schoonheid. Wie weet hoe hard we falen tegenover elkaar als mensen, is dankbaar als er even vrede is. Wie weet dat je lang niet leeft zoals je zou willen, en dat er liefde is van vrienden, familie, partner. Die is een dankbaar mens. Wie minder de shit van samenleving en zichzelf voelt, kent minder deze dankbaarheid. Ik gun niemand de pijn, maar wel de genade, de hoop en de verbinding. Ik ben hier met bijna vijftig mensen uit heel Europa, allemaal werken ze met vluchtelingen, met de hoop op en het geloof in ‘A World of Neighbours’ – een wereld van naasten. Het contrast tussen die hoop en de manier waarop de wereld draait – en waarop we zelf leven, is pijnlijk. Toch is die pijn de vriend van goedheid, en geluk en schoonheid en plezier. Want elke keer als er wel iets is waarin we iets van die wereld herkennen is het feest. Omdat we weten dat het zo anders kan en veel te vaak zo anders gaat. Niet makkelijk, allemaal. Maar wel echt en zinnig en waar. Wees gezegend als je het goed hebt – en minstens zoveel als het allemaal niet zo goed gaat.

Tot zover vandaag. Een hele goede donderdag gewenst – en vrede, en alle goeds

 

 
Vorige
Vorige

Thuiskomen

Volgende
Volgende

Benieuwd naar wat er komen gaat