Zie de kans
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Zie de kans – PopUpGedachte dinsdag 19 november 2024
We zijn lang niet altijd degene die we willen zijn. Je wilt liefst aardig zijn, maar het komt er altijd zo snauwerig uit. Gewoon door de stress. Of omdat je nog op X zit, daar wordt een aardig gesprekje ook sneller lelijk dan je zou willen. Of je kunt geen namen onthouden en je wilt dat wel – mensen vinden het altijd zo tof als je nog weet hoe ze heten. Maar ja. Hoe verandert de mens? Niet dat die namen dan opeens wel werken, maar een laagje dieper. Hoe wordt je meer en meer de mens die je wilt zijn? Hoe wordt de ander meer en meer de mens waarvan je denkt dat die het kan zijn. Vandaag in de tekst grijpt de rabbi uit Nazareth een mogelijkheid aan, zonder voorwaardes, een inzichtgevende move.
Er wordt iemand gered door Jezus van Nazareth. En in het kerkelijk denken gaat dat dan vaak over een spirituele verandering, over het leven na dit leven. Vandaag niet, vandaag blijkt verlossing hartstikke aards en maar weinig nodig te hebben. Een beetje moed van de rabbi en de kans zien.
Jezus komt met z’n gevolg een dorp binnen. De man is bekend en mensen lopen uit van heinde en verre. Een hoge ambtenaar die werkt voor de bezetter, hij is chef van de tolheffingen, berucht om hun afpersingen, die wil Jezus weleens zien. Hij is nogal klein van stuk en je kunt zomaar aannemen dat hij geen zin heeft om tussen die mensen door te moeten dringen – met zijn staat van dienst.
Dus klimt ie in een boom. Dan staat er:
"Toen Jezus bij de plaats kwam, keek Hij omhoog en zei tot hem: 'Zacheüs, klim vlug naar beneden, want vandaag moet ik in Uw huis te gast zijn.' Zacheüs kwam snel naar beneden en ontving Hem vol blijdschap. Allen zagen dat en merkten morrend op: 'Hij is bij een zondaar zijn intrek gaan nemen!'
Men is nijdig en niet onlogisch. Bij iemand eten is diegene tot familie verklaren, omarmen, thuis zijn bij iemand. Dat hele dorp probeert een beetje een goed mens te zijn. Met wie gaat de rabbi om de tafel? Met de verklaarde, verloren tegenstander. Hij zal zich te goed doen aan een diner dat betaald is met het afgeperste geld van de brave burger. Ik snap de frustratie. Valt nog mee.
Maar die Van Nazareth heeft aan het simpele feit dat deze man in de boom geklommen is om hem te zien, voldoende. De intentie is een opening, hij stelt geen voorwaarden maar grijpt de nog niet eens uitgestoken hand. En dan gebeurt het:
Maar Zacheüs trad op de Heer toe en sprak: 'Heer, bij deze schenk ik de helft van mijn bezit aan de armen; en als ik iemand iets afgeperst heb, geef ik het hem vierdubbel terug.' Jezus sprak tot hem: Vandaag is dit huis heil ten deel gevallen, want ook deze man is een zoon van Abraham. De mensenzoon is immers gekomen om te zoeken en te redden wat verloren was.'
Christendom heeft het nogal eens over verlossing en heil, nou hier heb je het. De man keert om als een blad aan de boom. Wat hij nodig had? De onvoorwaardelijkheid. Want bekeren is verrekte moeilijk als je moet bewijzen dat je het waard bent, door het stof gaan. Zeggen dat je echt wel een goede burger bent, alle dingen afzweren waar de trotse burger een probleem mee heeft en in de juiste woorden. Dan hoor je er misschien weer bij.
De rabbi doet het anders. Een enkele uitgestoken hand, het simpele feit dat hij kwam opdagen. En als het mogelijk is voor Zacheüs dat de rabbi aanschuift, wellicht is er dan meer mogelijk. Qua terugkeren in de gemeenschap, onderdeel zijn van het volk. En hij geeft vierdubbel terug wat hij verkeerd had gedaan. Liever aan de bedelstaf dan nog langer rijk en geïsoleerd.
Wat voor mens zou ik willen zijn, als ik zou durven? Als ik zou geloven dat mensen werkelijk om me geven, als ik zou geloven dat de Eeuwige me wel vasthoudt of wel thuis bij me is – of hoe je ook precies formuleert wat hier gebeurt. En dat de ruimte geven, wat gebeurt er dan? Een mooie vraag voor de dag.
Tot zover vanochtend. Een hele goede dinsdag gewenst – en vrede, en alle goeds.
