Doe maar wat
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Doe maar wat – PopUpGedachte woensdag 20 november 2024
Er zijn zoveel mogelijkheden, maar waar moet je beginnen? En wat heeft zin? Wat maakt verschil? Van die prangende vragen, die je zomaar onderuit kunnen schoffelen, juist als je net een mooi idee had. Want tijd is kostbaar, je hebt zomaar spijt als je het verspild hebt, mensen zien je aankomen, kunnen anderen dat niet beter, wie ben ik nou helemaal en kun je je tijd niet ergens anders beter aan besteden, is het uberhaupt je verantwoordelijkheid. Ik hoef werkelijk geen seconde na te denken om zo’n hele lijst aan pootjehakende gedachten tevoorschijn te laten borrelen. Of je nu denkt dat het misschien goed is om in je straat eens even wat verbinding te creëeren, omdat het wel gezellig zou zijn. Of je een leuk protest hebt bedacht tegen het huidige kabinet. Of dat je je ergens in een discussie wilt mengen. De zinnen die zeggen dat het misschien geen goed idee is, buitelen over elkaar heen en strijden om voorrang. Ja ook als je een Slaapstaking in Paradiso wilt organiseren of Rouwen & Vieren gaat opzetten – om projecten te noemen die desondanks plaatsvonden.
In de lezing van vandaag een vreemd verhaal door Jezus van Nazareth. Het is een verhaal van een strenge rijke man, die op reis gaat en geld verdeelt in de handen van zijn medewerkers of dienaren. Zij moeten er handel mee drijven en bij voorkeur winst mee maken. Dat lukt iedereen, behalve eentje. Die zegt bij terugkomst van de baas:
“Toen kwam de derde en zei: Heer, hier is uw pond; ik heb dit weggestopt in een doek en zo bewaard; ik had angst voor u, omdat ge een streng man zijt, die terugeist wat ge niet hebt uitgezet en oogst wat ge niet hebt gezaaid.”
De man wilde het niet verliezen, durfde het niet te riskeren en heeft er helemaal niets mee gedaan. Behalve het weggestopt en de rest van de tijd ofwel het angstvallig bewaakt of – ook mogelijk – lekker van het leven genoten. Geen risico, geen inzet en we zien wel als de baas terugkomt. Dat neemt de baas hem niet in dank af.
Als het geweten te streng is, het resultaat te belangrijk en ofwel eigenwaarde of verantwoordelijkheidsgevoel een beetje wankel; dan verdwijnen onze mogelijkheden zomaar in de grond. Je wilt wel wat zeggen, ondernemen, je ergens in mengen, ergens aan bijdragen – maar neem je het risico? Investeer je die tijd? En al die vragen. Beter je tijd goed bewaren, en je talent. Da’s zonde, lijkt de rabbi hier te zeggen. Dat is niet de manier waarop de Eeuwige je van alles heeft toevertrouwd. En heb je het gevoel dat je maar een klein beetje hebt toevertrouwd gekregen? De anderen in het verhaal kregen respectievelijk 10 pond en 5 pond en jij maar één – dan nog is die ene jouw goud om mee te werken. Neem het risico, het wordt niet zomaar minder, is mijn ervaring.
De dienaar zegt: je eist terug wat je niet hebt uitgezet en oogst wat je niet hebt gezaaid. Oftewel; God of geweten; ik moet aan het werk en dan ga jij met de eer strijken. Ik moet iets aan de wereld gaan geven en wie heeft daar dan baat bij? Wordt ik er beter van? Laat me maar genieten van het leven, want waarom zou ik me bezighouden met wat te ingewikkeld is?
Er gaat nogal wat talent in de grond, niet om het uit te zaaien maar om het te bewaren voor betere tijden. Of omdat de tijd nog niet rijp is, of je niet zo goed weet wat je ermee moet. En zó begrijpelijk. Het strenge geweten, de mening van anderen, de veelheid van de dingen. Zoveel redenen om je eigen rijkdom te begraven. Zeker als je denkt dat je met dat ene pond net zo veel succes moet hebben als die ander waarvan je denkt dat die het tienvoudige bezit. Maar dat hoeft natuurlijk niet. Als je maar de eerste stap zet, je ergens bij aansluit, stukje voor stukje de tijd en aandacht inzet voor dat waarvan God zou kunnen zeggen; blij dat je daaraan hebt gedacht. Dat is winst.” Niet de dogmatische, met hel en verdoemenis zwaaiende god, maar je weet wel; die creatieve schepper van hemel en aarde, die spreekt uit schoonheid van natuur en processen en evolutie en samenhang. Die God die liefde heet en geen onderscheid maakt tussen mensen. Dat die zegt; hé je denkt dat dit klein is, maar dit is winst hè? Goed gedaan.
Tot zover vandaag. Een hele goede woensdag gewenst – en vrede, en alle goeds.
