Vergeet niet te hopen
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Tekst onder afbeelding
Vergeet niet te hopen – PopUpGedachte dinsdag 21 januari 2025
Middenin een arena tekent een machtswellusteling het ene na het andere decreet. Capitoolbestormers vrij, klimaat irrelevant en zo de ene na de andere. Democratisch gekozen, roept deze gebalde vuist. Terwijl hij de stemmers met de ene na de andere leugen en halve waarheid in zijn fuik heeft gevangen. Macht, geld, retoriek en uitsluiting. Niet een heel andere dag dan andere dagen in de wereld van het grote geld, maar wel eentje met weer een nieuw gezicht, en nieuwe machtsaanspraken.
Wat heb je er eigenlijk mee te maken. We volgen het op afstand, gruwelen een beetje zoals bij een griezelfilm en dat geeft ook weer net de adrenaline die je vastketent aan dit nieuws. Je kunt ook op je eigen vierkante meter blijven, lief blijven zijn voor je buren en vertrouwen dat het allemaal wel weer voorbij gaat. Dat is ook zinnig. En toch, vergeet niet te hopen is het motto vandaag vanwege deze zin uit een brief van Paulus aan één van die eerste christelijke gemeenschappen in de wereld – volgelingen van Jezus van Nazareth die van harte geloofden dat er een nieuwe tijd was aangebroken. Een tijd waarin het niet meer belangrijk was tot welk volk je hoorde, waarin de machten van die tijd het niet meer voor het zeggen hadden en een wereldwijde beweging van onderlinge zorg, insluiting en onvoorwaardelijke geloof, hoop en liefde werd geboren. Natuurlijk met horten en stoten en heel veel vallen, maar dan was er altijd weer dat opstandige opstaan tegen de teneur van de tijd – als kern van deze beweging.
In elk geval, dit staat er geschreven: “Onze toevlucht is het vast te houden aan de hoop op wat voor ons in het verschiet ligt. Die hoop is als een betrouwbaar en zeker anker voor onze ziel.”
Waar ligt je ziel geankerd? Opdat die niet wegfladdert naar de nieuwste hoopvolle veranderingen die dan misschien wél alles zijn wat je nodig hebt en ook niet afdrijft naar stilstaande wateren zonder leven, in deceptie over de wereld. De hoop is het anker, de bodem van de zee is waarschijnlijk God zelf – en de hoop is hoop op wat in het verschiet ligt. Toekomst, horizon. En dat is niet al te makkelijk als de bestaande werkelijkheid niet zo heel veel reden geeft tot hoop.
Toch doen. Koppig als een anker in het woelen van de zee. Maar hoop waarop? Jezus van Nazareth zei bijvoorbeeld: zalig zij die hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden. Linksom of rechtsom. Zalig zij die treuren, want zij zullen getroost worden. Zalig de zachtmoedigen, want zij zullen het land bezitten. De vraag van de dag is of er nog mensen zijn die werkelijk durven hongeren en dorsten naar gerechtigheid – en niet het verlangen opgeven naar werkelijk voedsel. Honger en dorst is geen aangename staat van zijn. En ik demp dat verlangen graag met het fastfood van verstrooiing. Ook niet erg, maar de honger wordt er niet mee gestild, niet echt.
Hoop is niet een gevoel wat je nu eenmaal hebt of niet. Het is ook een verantwoordelijkheid. Al is het maar voor de mensen die worden uitgesloten en die geen alternatief hebben dan te hopen op betere tijden. Voor de vluchtelingen die ik onderweg tegenkom is hoop de levenslijn. Als ze die opgeven, is het afgelopen. Met hen hoor ik te hopen op rechtvaardiger beleid, op een inclusieve maatschappij, op landbezitters en -bewoners die weten dat ze ook maar te gast zijn op deze aarde. Dat soort dingen.
Voor vandaag dan maar weer het voornemen om de hoop levend te houden temidden van alles. Het plezier te voelen van een voorstelling van zaken waarin het veel meer klopt dan nu en met die energie het werk aan te pakken wat er voor handen is. Want hoop heeft handen en voeten nodig, die soms onzeker, soms stevig stappen zetten richting een toekomst van recht, liefde en kwetsbaarheid.
Tot zover vanochtend. Een hele goede dinsdag gewenst – en vrede, en alle goeds.
